วันเสาร์ที่ 7 พฤษภาคม พ.ศ. 2554

My four-legged son "Mickey"

สืบเนื่องจาก แมวตัวโปรดได้จากไปด้วยโรคหัดแมว สร้างความโศกเศร้าเสียใจให้กับคุณพี่ยิ่งนัก เพราะเสียใจที่พาเค้าไปรักษาไม่ทัน เพราะไม่นึกว่าจะร้ายแรงขนาดนี้ แต่สุดท้ายเค้าก็จากไป ด้วยความที่อยากมีสัตว์เลี้ยงไว้แก้เหงา เพราะไม่มีลูก ว่างเว้นจากการไม่มีแมวมาหนึ่งเดือนวันหนึ่ง คุณ สามีก็ไปเจอน้องแมวหาบ้านตัวหนึ่งที่เว็บ พันทิป แมวตัวนีเป็นแมวในสังกัดของคุณเหมียวอารีย์ หน้าตาบ้องแบ้ว ตาสีฟ้า ขนสีนวลๆอ่อนๆ คุณสามีเห็นแล้วถูกชะตายิ่งนัก จึงรีบโทรไปาหาคุณเหมียวอารีย์เพื่อขออุปการะ ซึ่งในตอนแรกเราคิดว่าน่าจะเป็นเรื่องง่ายๆในการขอแมวมาเลี้ยง แต่ด้วยความที่คุณเหมียวอารีย์มีความประสงค์อยากให้น้องแมวทุกตัวที่มีคนอุปการะไป มีชีวิตยืนยาวตลอดจนอายุขัยของเค้า จึงต้องมีการสัมภาษณ์ ทางโทรศัพท์ ซึ่งตอนแรกคุณเหมียวอารีย์ไม่อยากให้น้องแมวตัวนี้กับเรา เมื่อรู้ว่า แมวตัวเก่าตายไปเพราะโรค นั่นแสดงว่าเราดูแลไม่ดี แต่นั่นเราก็ไม่ละความพยายามเหมือนมันถูกชะตายังไงพิกล จึงโทรไปอ้อนวอนกับคุณเหมียวอารีย์อีก เราจึงได้น้องแมวตัวนี้มา "มิ้กกี้"


มิ้กกี้น้อย ถูกส่งตัวทางเครื่องบิน จากกรุงเทพสู่เชียงใหม่ รูปนี้คือรูปที่เรากับสามีไปรับเค้าที่คาร์โก้ สนามบินเชียงใหม่ ตื่นเต้นมาก เกิดมาไม่เคยส่งแมวทางเครื่องบิน วันที่ 7 พฤษภาคม 2554  วันนั้นมี แมวอีก 2 ตัวรอเจ้าของมารับเช่นกัน แต่ละตัว เป็นแมวเปอร์เซีย แลดูไฮโซ ใส่กรงมาอย่างดี  น้องมิกกี้อย่าได้แคร์ หนูน่ารักแบบแมวไทย ดูสิใส่เสื้อและใส่สร้อยมาด้วย แมวไฮโซกรงข้างๆ ยังไ่มีเลย อิอิ 


นาทีแรกเมื่อถึงบ้าน ยังงงๆๆ อยู่ 


งีบแรกที่เชียงใหม่ 7 พ.ค 2554


เริ่มตัวโต




ความสุขเล็กๆ ของแมว ตัวหนึ่ง 



จากแมวเมืองกรุงสู่เชียงใหม่ มีชีวิตชิลๆๆ กับธรรมชาติ


ชักเริ่มซนละ กิจวัตรประจำวันคือการ ล่านก ล่ากิ้งก่า ตามต้นไม้ ม่วนเค้าละ 


แล้วก็ นอนหลับ  คร่อกกกกกก 



สบายจิงไรจิง


บาย  ฮ้าฟฟฟฟฟ